قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست

فنآوری بیومتریک در زمینه‌های مختلف امنیتی استفاده می‌شود. اما این‌بار یک روش شناسایی از طریق کف دست برای قفل الکترونیکی درب وجود دارد که می‌تواند یک جنبه انقلابی در این حوزه محسوب شود. از تصویر کف دست به عنوان کلیدی برای شناسایی فرد استفاده می‌شود. او تنها کافی است کف دست خود را روی پنل بگیرد، سپس قفل با هویت سنجی اجازه ورود به فرد را می‌دهد. اما قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست به معنای واقعی چیست؟ با یوکا همراه باشید.

تاریخچه قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست

بیومتریک از ویژگی منحصربه فرد انسان برای تشخیص افراد بهره می‌برد و آن را در زمینه‌های مختلف اعمال می‌کند. در تحقیقات اخیر بیومتریک، روش‌های متنوعی در بیومتریک وجود دارد و توجه عمده آن‌ها به راحتی و ایمنی است و آن‌ها را به عنوان اصلی‌ترین جهت تحقیق در احراز هویت بیومتریک در نظر می‌گیرد.

تشخیص هندسه کف دست امروزه یک فنأوری بیومتریک عملی و با کاربرد آسان است. همانطور که از نامش پیداست، این فنأوری از هندسه کف دست یا خصوصیاتی مانند عرض و طول انگشتان برای شناسایی استفاده می کند با این حال، برای دستیابی به سازگاری هنگام ثبت تصاویر، اکثر دستگاه‌های تشخیص تصویر کف از سیلندر کوچک ثابت برای قرار دادن کف دست به شکلی ثابت استفاده می‌کنند.

در سال ۱۹۹۹، جین و دوتا پیشنهاد داده‌اند که از هندسه کف دست برای شناسایی استفاده شود. روش آن‌ها این است که یک استوانه کوچک را در وسط انگشتان ثابت کنند که باعث تحریف تصویر می‌شود، بنابراین لازم است قبل از استخراج ویژگی اصلاح تصویر کانتور کف انجام شود، فاصله قرارگیری دست را برای تشخیص شناسایی کند.

در سال ۲۰۰۰ ، Reillo از دوربین‌های دیجیتال با وضوح پایین برای گرفتن تصاویر رنگی از کف دست و تبدیل آن‌ها به تصاویر در مقیاس خاکستری استفاده کرد. سپس چهار انگشت را بازیابی کرده و ضخامت، عرض و فاصله انگشت، زاویه بین نقاط میانی و نوک انگشتان را به عنوان مقدار ویژگی تصویر اندازه‌گیری کرد و سپس با استفاده از این روش طبقه‌بندی کف دست را انجام داد.

در سال ۲۰۰۸، وانگ روش شناسایی کف دست را براساس شناسایی مورفولوژیکی ایجاد کرد و ناحیه کف دست را مطابق با طول انگشت میانی هر شخص تعریف کرد و کف دست را به یک بلوک سلول نامنظم برش داد و مقدار خاکستری هر بلوک سلول را به عنوان ارزش ویژه در نظر گرفت. از این سال به بعد این فنآوری وارد قفل‌های دیجیتالی درب شد.

قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست چیست؟

با پیشرفت علم و فنآوری، املاک هم تغییرات سریعی را تجربه کرده‌اند و بر زندگی بشر تأثیرات مثبت گذاشته‌اند. با توسعه سریع تکنولوژی قفل الکترونیکی، به تدریج منازل و فضای اداری و تجاری به استفاده از این نوع قفل‌ها رو آورده‌اند. فنأوری خانه هوشمند با قفل دیجیتال، زندگی را ساده‌تر کرده و امنیت ارتقاء بخشیده است. اما یک فنآوری جدید در حوزه بیومتریک با نام قابلیت تشخیص از طریق کف دست اختراع شده است تا حداکثر راحتی و امنیت را برای افراد به ارمغان بیاورد.

از ویژگی‌های منحصربه فرد انسان با نام بیومتریک استفاده می‌شود تا برای تبدیل مشخصات زیست‌شناسی به یک رمز عبور امن، راه ساده‌ای وجود داشته باشد. فنأوری بیومتریک در سال‌های اخیر بیش از پیش به احراز هویت ایمن به شیوه‌های جدید تلاش کرده است. در انواع مختلف احراز هویت می‌توان قابلیت از طریق کف دست را بسیار منحصربه فرد در نظر گرفت.

قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست اختراع شده است که با گذشت زمان به راحتی تغییر نکند و اکثر مردم بتوانند از آن استفاده کنند. وقتی تلفن همراه از طریق بلوتوث یا WiFi با رمزگذاری و احراز هویت مشترک به محیط داخل متصل شود، با فنأوری امروز می‌توان به راه حل امنیتی آن پی برد. بنابراین، اگر یک عکس از کف دست روی تلفن تأیید شود، ارسال کد ایمن برای باز کردن درب منزل امکان پذیر است.

علاوه بر این، از آنجا که تصویر کف دست با تلفن همراه گرفته می‌شود، اما قفل الکترونیکی چیزی فراتر از ویژگی را در اختیار افراد قرار می‌دهد. قفل دارای یک پنل تشخیص هویت بر روی خود است که وقتی فردی کف دست خود را روی پنل و در فاصله معینی قرار می‌دهد، پنل با فرستادن امواج خاصی به شناسایی آن می‌پردازد. سپس یک تصویر از کف می‌گیرد و آن را به تصویری که از قبل از کف دست گرفته است، تطابق می‌دهد. اگر تصویرها یکی بودند، اجازه ورود داده می‌شود. این قابلیت براساس خطوط، اشکال کف و شکل، طول، عرص و فاصله انگشتان دست عمل می‌کند، زیرا هر انسانی دارای کف دست متفاوتی از دیگری است.

دو موضوع دیگر وجود دارد که باید ذکر شود. اولین مسئله امنیت پایگاه داده کف دست است. یک فنأوری رمزگذاری مشترک می‌تواند امنیت پایگاه داده را برای حل این نگرانی افزایش دهد. به این معنا که قفل باید به طور کامل ضد هک شدن باشد! مسئله دوم سرعت پردازش است. امروزه، قفل‌های الکترونیکی پیشرفته، خیلی سریع می‌توانند تعدادی زیادی از تصاویر کف دست را پردازش کنند.

پردازش عکس کف دست یک جنبه بسیار مهم است. نه تنها کیفیت ضبط تصویر کف دست به شناسایی دقیق‌تر کمک می‌کند، بلکه امکان هک شدن را نیز پایین می‌آورد. کیفیت پردازش تصویر و کیفیت بالای بازیابی کف دست هر دو باید به یک اندازه باشند. در پردازش تصویر، مهمترین مرحله باید تبدیل تصویر به تصویر باینری باشد که از پیچیدگی رنگ بکاهد، زیرا نتیجه تغییر شکل معمولاً نتایج کل پردازش تصویر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بنابراین دوتایی سازی تصویر یک مرحله بسیار مهم است. این روش بیشتر مورد استفاده الگوریتم Otsu است که می تواند به طور خودکار بهترین آستانه دوتایی‌سازی را انتخاب کند و تصویر به تصویر باینری تبدیل شود. سپس قفل قادر به تکمیل بقیه قسمت پردازش تصویر خواهیم بود.

درجه دشواری به دست آوردن و تکثیر شکل کف دست نسبت به اثر انگشت و تشخیص چهره بیشتر است. اثر انگشت بر روی ابزارهای بیومتریک به راحتی باقی می‌ماند و قابل کپی شدن است. با این وجود به دست آوردن شکل کف دست چندان ساده نیست، بنابراین شناخت هندسه دست هنوز هم مورد توجه متخصصان قرار دارد.

کلام آخر

قفل الکترونیکی درب با قابلیت تشخیص کف دست امروزه به فور مورد استفاده قرار می‌گیرد. از تصویر کف دست برای امنیت فضای داخل استفاده می‌شود، زیرا کف دست هیچ فرد دیگری در جهان مشابه یکدیگر نیست. بنابراین، افراد می‌توانند این نوع قفل هوشمند را روی درب بیرونی خانه و محل کار قرار دهند و از حداکثر امنیت و راحتی لذت نهایی را ببرند.