یکی از ارزنده ترین عناصر آفرینش ، آب ، و حیات موجودات زنده در گرو این عنصر گرانبهاست . احترام به آب و نیالودن آن ریشه عمیق در فرهنگ کهن ایرانی دارد و در طول تاریخ و فرهنگ های گوناگون ، ایزدان مختلفی نگاهبان این عنصر حیاتی بوده اند . نمود بارز آن را می توان ایزد بانو آناهیتا دانست که جایگاه مهمی در ایران باستان داشته و برای ستایش و احترام او نیایشگاه های فراوانی برپا شده بود .
آب از بدو آفرینش قلمروهای فراوانی در طبیعت داشته و توانسته است در ساخته های دست بشر نیز موقعیت خود را تثبیت کند . حضور این ماده حیاتی در معماری ایرانی غیر قابل کتمان است و از کهن ترین زمان تا به امروز کم تر بنای شاخصی را می توان یافت که از آب در طراوات بخشیدن و تلطیف هوای محیط بهره ای نبرده باشد . وجود حوض ، حوضچه ، جوی های آب و فواره های متعدد از عناصر تشکیل دهنده باغ های ایرانی بوده و گواه جایگاه این ماده ارزشمند است .
در معماری سنتی برخی از مناطق کویری نیز ، ایجاد آبنماهایی چون حوض و فواره در مسیر بادگیرها ، موجب کاهش دما شده و خنکی و رطوبت لازم از این طریق تامین می شود .
بیشتر بدانید : اهمیت ویژه سالن های ورزشی در لوکس ترین هتل ها
آبنما و انواع آن
امروزه نیز یکی از اجزای مهم معماری ، آبنماها هستند . در تعریفی ساده به حوضچه های ساده پلکانی ، حوض های کم عمق و یا دیوارهایی که اغلب در آن ها فواره های متعدد و چراغ های رنگین تعبیه می شود ، آبنما می گویند . عمق آن ها متغیر و برحسب سلیقه به اشکال و فرم های مختلفی طراحی شده اند و با مصالح ساختمانی مختلف ساخته می شوند .
آبنماها به دو دسته منظم و نامنظم طبقه بندی و در فرم های مختلفی چون مه پاش ، پرده ای ، دریاچه ای ، حوضچه ای ، برکه ای ، آبشاری و بسیاری مدل های دیگر عرضه می شوند .
استفاده از آبنماها در کنار سایر امکانات ، خصوصا در طراحی باغ ها ، ویلاها و هتل ها ضروری به نظر می رسد و بخش مهمی از دکوراسیون داخلی و خارجی مکان های اقامتی محسوب می شود .
همچنین بخوانید : معتبرترین برندهای کره ای قفل دیجیتال